ساختار و ویژگی های عملکرد زیر شاسی فولادی

به طور کلی،زیرشاخه های فولادیبه طور گسترده در وسایل نقلیه صحرایی مانند تراکتور و ماشین آلات ساختمانی استفاده می شود. از آنجا که شرایط پیاده روی اغلب بد است،زیر شاسی بلند فولادیاستحکام کافی دارد و تجهیزات در هنگام راه رفتن و چرخش پایدار است. زیرشاخه ردیاب فولادی اغلب در تماس مستقیم با زمین است، اما چرخ های محرک آن اینطور نیستند. هنگامی که موتور چرخ محرک را به چرخش در می آورد، تحت عمل کاهنده، چرخ محرک از طریق زنجیره مسیر روی سطح آن و هسته داخلی متصل به چرخ دنده و قسمت اتصال به زمین، مسیر را از عقب از طریق عملکرد مداوم می چرخاند. شاسی مسیر فولادی یک نیروی عقب بر روی زمین ایجاد می کند. در این زمان، زمین همچنین به نوار آلومینیومی یک نیروی واکنش رو به جلو می دهد. با وجود این نیروی واکنش، دستگاه می تواند به جلو حرکت کند.

رازیر شاسی بلند فولادیمعمولاً توسط چرخ‌های خودکار به حرکت در می‌آید، که همچنین پیوندهای انعطاف‌پذیری را برای چرخ‌های بار، محرک، کشش و چرخ‌های هرزگرد احاطه می‌کنند. مسیرهای شاسی پیست فولادی از پین های مسیر و کفشک های مسیر تشکیل شده است. هر کفشک مسیر به یک حلقه متصل است و سوراخ‌های کوچکی در هر دو انتهای کفشک برای درگیری کامل با چرخ‌های محرک وجود دارد. در میان آنها یک مسیر ارتودنسی دندان القایی برای جلوگیری از افتادن شاسی مسیر در هنگام راه رفتن یا ضربه زدن وجود دارد. الگوهای تقویتی اغلب در انتهای شاسی مسیر در تماس با زمین برای بهبود استحکام استفاده می شود.زیر شاسی بلند فولادیو چسبندگی بین زمین و زمین.